Na jaren in 1 en 2 te hebben gespeeld, heb ik nu dan toch eindelijk een stapje terug gedaan en heb ik de eer om in ons derde te mogen korfballen. Een hartstikke leuk team met een mix van ervaring, jarenlange ervaring en decennialange ervaring.
Een stapje terug valt eigenlijk wel mee, want we spelen feitelijk net zo hoog als ons tweede. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij zeggen dat we het geluk hebben -volgens mij- in een zwakkere poule te zijn ingedeeld, maar dat terzijde.
Na een zeperd in ronde 1 tegen Furore, waar we werden afgedroogd, verliepen de daaropvolgende wedstrijden zeer positief. Zowel Aurora 2 als Purmer 2 strandden in Limmen en dus is er voorlopig geen vuiltje aan de lucht.
Nu was BEP 6 aan de beurt. Op een foto in hun clubblad meende ik al een gemiddelde leeftijd van 50+ te zien. Bovendien leek de helft geblesseerd na een pittige wedstrijd tegen de koploper. Toch stonden we op gelijke hoogte en hadden zij met slechts 2 punten verschil verloren van Furore. Dan zouden ze toch wel wat moeten kunnen, denk je dan..
En dat bleek ook wel in de eerste helft, waarin wij niet los leken te komen van ze. Het vak van Rutger, Simon, Sabine en Karin draaide goede aanvallen, met punten van Simon, Rutger en Karin. Maar het vak van Michiel, Ward, Inge en Inge liep stroef. Er werd goed verdedigd, waardoor het lastig was vrij te komen. Daarnaast werd de afvang goed ontregeld, waardoor we steeds na één keer schieten de bal al weer kwijt waren. Toch lukte het Michiel om er 2 strafworpen en een paalkansje uit te slepen en ook Ward schoot een keer raak (tja, dan heb je ook geen afvang nodig). Zo werd de ruststand bepaald op 5-8.
Of was het 5-7?
Coach Jan’s scorebriefje geeft het volgende aan: 3-6 ??
Na rust werd alles duidelijk: de mannen van het scorebord hadden een afgekeurd doelpunt toch meegeteld (hmpf..mijn doelpunt nog wel). De scheidsrechter, geen onbekende trouwens: Karel Hagen (heeft jaren in Helios 1 gespeeld), stelde voor om het voorlopig zou te houden. We hadden immers al een paar keer gewisseld. Mocht de uitslag spannend zijn, zou hij het doelpunt eraf halen. Mochten we aan het eind 9 punten voorstaan en het er toch niet meer toe doen, zou hij het zo laten. Nou, dan moesten we dat maar gaan doen!
Zo gezegd, zo gedaan. Door een strafworp van Rutger en een afstandsschot van Inge H maakten we een mooi gat van 5 doelpunten. Maar niet lang daarna kwam BEP sterk terug, tot zelfs 8-10 (wat dus eigenlijk 8-9 was). Er moest iets gebeuren. Anita kwam erin voor Inge H om zo wat meer vangkracht te krijgen. Het werkte: Ward met zijn 2e afstandsgoal!
BEP kwam nog terug tot 9-11, maar door twee doelpunten van Simon en een van Michiel was het gat weer groot genoeg om de wedstrijd rustig uit te kunnen spelen. Uiteindelijk werd met 13-19 gewonnen, met nog doelpunten van Simon, Rutger, Inge vD, Sabine en Ward. Op het formulier stond weliswaar alsnog een punt minder voor ons, maar ach. Deze was toch niet verdiend. In de stand maakt het niet uit en hopelijk wordt het in de competitie niet zó spannend dat een verschil in doelsaldo van 1 schamel puntje ons de das om gaat doen?
Voorlopig zijn we goed bezig en nemen we alle wedstrijden serieus.
Komende zondag Helios – HKV-Ons Eibernest om 11:10, komt dat zien!
Groetjes Karin